Geen enkel mailtje keert weer
Geen enkel mailtje keert weer
Ook geen telefoontje meer
Mijn zus heeft mij verlaten
Met wie moet ik nu praten
Zij verstond mijn eenzaamheid
Had altijd voor mij wat tijd
Wat zou ik nu niet geven
Om het nog te beleven
Doch ik sta hier heel alleen
Trots allen en iedereen
Waarvan de ogen klagen
Vol monden die maar vragen
Wijl ik geen enkel woord vind
Tenzij dat ik jou bemind
Voor al die mooie jaren
Die wij ooit samen waren
Ook geen telefoontje meer
Mijn zus heeft mij verlaten
Met wie moet ik nu praten
Zij verstond mijn eenzaamheid
Had altijd voor mij wat tijd
Wat zou ik nu niet geven
Om het nog te beleven
Doch ik sta hier heel alleen
Trots allen en iedereen
Waarvan de ogen klagen
Vol monden die maar vragen
Wijl ik geen enkel woord vind
Tenzij dat ik jou bemind
Voor al die mooie jaren
Die wij ooit samen waren
Reacties op dit gedicht
| -- Celeste --: | Dinsdag, december 05, 2006 15:03 |
| ik leef met je mee. heel veel strekte toegewenst en gecondoleerd | |
| sunset: | Maandag, december 04, 2006 19:28 |
| Voelbaar droef. Lief en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| Reiger: | Maandag, december 04, 2006 08:03 |
| Mijn oprechte deelneming.... Wens je veel kracht en sterkte |
|
| Windwhisper: | Maandag, december 04, 2006 07:57 |
| wat verdrietig, mijn deelneming voor jou, eerlijk en oprecht en een troostknuffel liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2006 | ||
| Thema's: | ||