Verloren maanlicht
zwijgzaam verdween de maan achter de wolken
het zachte licht doofde
en de duister trad binnen
de nacht was zo onaangenaam koud en stil
boze dromen dienden zich aan
de nachtmerrie was geboren
totaal verloren
liet ik mijzelf gaan
het zachte licht doofde
en de duister trad binnen
de nacht was zo onaangenaam koud en stil
boze dromen dienden zich aan
de nachtmerrie was geboren
totaal verloren
liet ik mijzelf gaan
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Maandag, december 04, 2006 19:05 |
| prachtig geschreven, liefs, lonely 1 |
|
| sunset: | Maandag, december 04, 2006 18:16 |
| Toppie deze. Voelbaar jouw verlorenheid, angst overgebracht. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
| Chichi: | Maandag, december 04, 2006 13:22 |
| Ja ik ken het.. mooi beschreven |
|
| Reiger: | Maandag, december 04, 2006 13:12 |
| Erg mooi.... | |
| M@rcel: | Maandag, december 04, 2006 13:00 |
| heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2006 | ||
| Thema's: | ||