Wanhoop
de avond is gevallen
en tranen zijn gekomen
alles is nu vervaagt
zelfs mijn mooie dromen
wat doet het toch zeer
zie jou nu gewoon
echt nooit nooit meer
dat doet me zo zeer
schreeuw zo hard ik kan
dat ik zo veel van je hou
met heel mijn hart
met heel mijn ziel
wou dat het niet zo een pijn doen zou
uitgeput stort ik weer op de grond
met mijn handen in mijn haar
wou dat je nu even hier voor me stond
maar feit is
ik ben hier en jij bent daar
nu zo veel mijlen bij mij vandaan
zo onbereikbaar geworden ineens
zou zo graag naar je toe willen gaan
maar je bent weg
en waar je bent weet ik geeneens
en tranen zijn gekomen
alles is nu vervaagt
zelfs mijn mooie dromen
wat doet het toch zeer
zie jou nu gewoon
echt nooit nooit meer
dat doet me zo zeer
schreeuw zo hard ik kan
dat ik zo veel van je hou
met heel mijn hart
met heel mijn ziel
wou dat het niet zo een pijn doen zou
uitgeput stort ik weer op de grond
met mijn handen in mijn haar
wou dat je nu even hier voor me stond
maar feit is
ik ben hier en jij bent daar
nu zo veel mijlen bij mij vandaan
zo onbereikbaar geworden ineens
zou zo graag naar je toe willen gaan
maar je bent weg
en waar je bent weet ik geeneens
Reacties op dit gedicht
| Wooden Wendy: | Zaterdag, december 09, 2006 10:46 |
| triest maar mooi geschreven, herkenbaar, veel sterkte, knuffels | |
| tjoke: | Dinsdag, december 05, 2006 15:01 |
| ik begrijp je volledig mooi verwoord:-) liefs |
|
| remie: | Dinsdag, december 05, 2006 12:04 |
| de mooiste dingen in het leven zijn niet tastbaar...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2006 | ||
| Thema's: | ||