Nu de blaren vallen
begint de zulte pijn
Dat je te moeten missen
zo afschuwelij zou gaan zijn
Steken in mijn hart
en verzwakte spieren
Rusteloos en bang
tel ik niet meer in uren
't Verlangen is er nog
zal ik je dra ontmoeten
zeg en doe ik het dan goed
kan ik je oprecht groeten
Ik moet nog met je praten
je nog zoveel zeggen
Maar het leven schrijft anders voor
en stelt zijn eigen wetten
De tijd heelt alle wonden
dat wordt toch zo gezegd
Maar dat die tijd zo pijn kan doen
daar wordt niet op gelet
Er blijft bij mij ver weggeduwd
een schrijnend groot verlangen
Jij hebt dit licht gemaakt in mij
toen ik het niet verwachtte
Voor eeuwig blijf ik hiermee blij
al kunnen we er niet saam van genieten
Waar je ook gaat, je blijft in mij
heel diep ergens aanwezig
Een liefdesbron ontwaakt in mij
ik wil ze nooit verliezen!