Lopend over een lange weg,
die eindeloos lang doorloopt.
Wachten op die ene speciale,
waar ze al haar leven lang op hoopt.
Maar na zoveel jaren,
gelooft ze er niet meer in.
Er zal nooit iemand speciaal komen,
ze denkt 'het leven heeft geen zin.'
Daar stond ze dan helemaal alleen,
klaar om te springen van de brug.
Plots hoorde ze geschreeuw,
er riep iemand: 'hé kom terug!'
Ze draaide zich om,
maar zag helemaal niets.
Plots een windvlaag langs haar lichaam,
wat was dat voor iets.
Daar stond ze dan nog steeds alleen,
klaar om te springen van de brug.
Plots hoorde ze weer geschreeuw,
er riep iemand: 'hé kom terug!'
Dit keer draaide ze zich niet om,
tot dat diegene riep: 'wacht ik hou van jou.'
Ze keek om en zag de persoon die het riep,
ze had nooit kunnen denken dat er nog iemand komen zou.
Ze draaide zich om en hij stak zijn hand uit,
zei ging met haar hand richting de zijne,
maar plots, plots gleed ze uit,
en toen..
..werd ze gelukkig wakker in haar bed.