moeder
Ik ben uit jouw geboren
al zoveel jaren terug
'k ben zelf al heel lang moeder
wat ging de tijd toch vlug
'k heb vaak met je gelachen
soms was er ook onenigheid
je liet me altijd behoorlijk vrij,
best uitzonderlijk voor die tijd.
En nu ben je er niet meer
heb je ons moeten verlaten
we hebben de laatste tijd
nog heel veel kunnen bepraten
Je hebt er heel hard voor gevochten
kon nog geen afstand nemen
van allen die je lief waren
toch heb je op moeten geven
Nu ben je dan bevrijd
hoef je niet benauwd meer te zijn
hoef je geen lasten meer te dragen
geen zorgen meer geen pijn
Ik kan jou eigenlijk nog niet missen
ooit zie ik je vast wel weer
daar klamp ik me maar aan vast
ook al doet het nu nog zo zeer
liefs je dochter
Reacties op dit gedicht
| minniemouse: | Zondag, december 17, 2006 00:59 |
| ik vindt het een mooi gedicht |
|
| ScMa {15}: | Dinsdag, december 05, 2006 19:20 |
| zo mooi.. gelezen met een traantje.. sterkte XX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2006 | ||
| Thema's: | ||