waarom moet de goeien altijd gaan
En blijven de slechten bestaan

een kogel dwars door jou hart
dat was het moment dat je het leven vergat

De blik in jou ogen
die laatste woorden
De dingen die jij zei in me armen
Dat doet me hart elke keer weer verwarmen

Soms droom ik waarom ik niet ben heengegaan
Zodat jij nog kon bestaan

In me hart is er een plekje
Waar je altijd bij me bent

Missen doen we allemaal
Maar zonder jou blijft het hier kaal

Ik heb voor jou een plekje in mij gegeven
maar ik moet ook verder met het leven

Dit gedicht is op gedragen voor Jan
Het was en blijft een lieve man