Machteloos toezien
Ik zie hoeveel pijn je hebt
Niets wat het dept
Niets wat ik voor je doen kan
Ik baal er zo van
Er gaat zoveel door me heen als ik je zo zie lijden
Kon ik je maar ervan bervijden
Zou bergen verzetten
Niet op regels letten
Naar de andere kant van de wereld lopen
Maar ik kan alleen maar hopen
Hopen dat de dokters een oorzaak vinden
Versla alle winden
De zwaarste orkanen
Zal een weg banen
Als ik je zo kon helpen
De pijn stelpen
De ziekte stoppen
Maar ik kan alleen maar machteloos toezien
Niets wat het dept
Niets wat ik voor je doen kan
Ik baal er zo van
Er gaat zoveel door me heen als ik je zo zie lijden
Kon ik je maar ervan bervijden
Zou bergen verzetten
Niet op regels letten
Naar de andere kant van de wereld lopen
Maar ik kan alleen maar hopen
Hopen dat de dokters een oorzaak vinden
Versla alle winden
De zwaarste orkanen
Zal een weg banen
Als ik je zo kon helpen
De pijn stelpen
De ziekte stoppen
Maar ik kan alleen maar machteloos toezien
Reacties op dit gedicht
| lin: | Maandag, februari 04, 2002 20:30 |
| vond ze je gedicht mooi? ik denk het wel...heel veel sterkte lief en als je wilt praten? je weet het! enne de groetjes aan je moeder |
|
| Jessica de jong: | Maandag, februari 04, 2002 20:30 |
| machteloosheid is moelijk en zwaar mooi gedicht Kus jessica |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xaviera | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||