Ergens...achter in een donker woud
heeft een rups een cocon om zich heen gebouwd.
Het eeuwige kruipen maakte haar vreselijk moe
ze sleepte zichzelf naar dit veilige plekje toe.

In haar cocon heeft ze kracht en warmte gekregen
maar ze voelde zich ook eenzaam en kon zich niet bewegen.
In de cocon bleef ze klein
diep in haar hart wilde ze graag een vlinder zijn.
Ze is alleen bang voor de verandering die ze zal ondergaan
en voor wat haar straks te wachten zal staan.

Dapper als ze was, besloot ze zich aan de natuur over te geven
en te vechten voor een beter leven.
Ze voerde in haar cocon eenzware strijd
ze raakte de controle over haar lichaam en leven kwijt.

Op een dag scheen er een zonnestraaltje door haar cocon
dat was het moment waarop voor haar een nieuw leven begon.
Ze ontpopte zich in de warmte van de zonnestralen
ze voelde dat dit de bron was waar ze echte liefde kon halen.
Haar kleurrijke vleugels spreidde ze uit in het licht
ze genoot van haar vormen, een prachtig gezicht.
Ze vloog over zeeen, langs bergen, door dalen
ze rustte op bloemen en durfde weer nectar te halen.
Ook hield ze van de sterren en vloog ze graag bij nacht
de aangename stilte heeft haar tot eindeloos dromen gebracht.
De wereld lag voor haar open, ze voelde zich vrij,
diep in jouw hart zit deze vlinder,
die vlinder dat ben jij!!!

Yvonne