Op slot...
Soms wil ik alleen maar
Dat iemand me begrijpt
Dat iemand doorheeft
Wat ik voel…
Helaas vind ik die mensen niet
Ze verklaren me voor gek
Ik zeg al niets meer
Ik doe me mond op slot
Loop van mijn verdriet vandaan
Maar dan komt het terug
En kan ik niet meer ophouden
Maar toch hou ik mijn mond op slot…
Reacties op dit gedicht
| schiffie: | Zaterdag, december 09, 2006 14:26 |
| mooi gevonden.interessant gedicht.zijn dat je echte gevoelens? | |
| cassiell: | Woensdag, december 06, 2006 19:24 |
| hey wat een droevige ondertoon heeft je gedicht zeg!ik herken me er enigzins wel in maar je moet over dingen kunnen praten!dat is heel erg belangrijk schaappii!als je iedere x maar zwijgt..dat breekt je vanzelf een x op!kom he:)wel mooi geschreven xx | |
| *sylvieke: | Woensdag, december 06, 2006 17:23 |
| praat er toch maar over.. dan zul je alles vlugger kunnen verwerken. zwijgen lost niets op. veel liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schaapii | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2006 | ||
| Thema's: | ||