Je kwam niet.
Je kwam niet.
Ik had me er zo op verheugd,
Omdat het me zo deugd.
We hadden nog niks vast afgesproken,
Maar ik zat wel wat te hopen.
Ik had wel verwacht dat je zou komen,
Zo gingen mijn dagdromen.
Het was een klap toen je smsste ik kom niet.
Het deed me veel verdriet.
Tot op de dag van vandaag,
Zat ik te denken je komt wel,
Het was meer een grote vraag,
Zoals je zei ben je niet gekomen,
Daar gingen mijn dagdromen.
Ik had zo graag even bij je willen zijn,
Maar heb nu alleen maar buikpijn.
Je zei gewoon ik kom morgen niet,
Maar waarom weet ik niet.
Ik wilde je gewoon even zien.
En je wat geven, misschien.
Was dit nou een hint?
Dat je niet komen wou.
Dat je me niet leuk vind,
Of van me houden zou?
Vragen spoken door mijn hoofd,
Ik vraag me telkens af, waarom?
Ik wil alleen maar een antwoord.
Ik vind dit zo stom.
Je uit mijn hoofd zetten kan niet meer,
Ik wacht wel tot de volgende keer.
Waarom ben je toch zo lief als we samen zijn,
Je doet me dan geen pijn.
Je streelt me,
kijkt me aan,
geeft me kusjes,
en dan druk je me stevig tegen je aan.
Je kwam gewoon niet omdat je niet kon komen,
Maar dat ga ik gewoon de volgende keer voorkomen.
Ik had me er zo op verheugd,
Omdat het me zo deugd.
We hadden nog niks vast afgesproken,
Maar ik zat wel wat te hopen.
Ik had wel verwacht dat je zou komen,
Zo gingen mijn dagdromen.
Het was een klap toen je smsste ik kom niet.
Het deed me veel verdriet.
Tot op de dag van vandaag,
Zat ik te denken je komt wel,
Het was meer een grote vraag,
Zoals je zei ben je niet gekomen,
Daar gingen mijn dagdromen.
Ik had zo graag even bij je willen zijn,
Maar heb nu alleen maar buikpijn.
Je zei gewoon ik kom morgen niet,
Maar waarom weet ik niet.
Ik wilde je gewoon even zien.
En je wat geven, misschien.
Was dit nou een hint?
Dat je niet komen wou.
Dat je me niet leuk vind,
Of van me houden zou?
Vragen spoken door mijn hoofd,
Ik vraag me telkens af, waarom?
Ik wil alleen maar een antwoord.
Ik vind dit zo stom.
Je uit mijn hoofd zetten kan niet meer,
Ik wacht wel tot de volgende keer.
Waarom ben je toch zo lief als we samen zijn,
Je doet me dan geen pijn.
Je streelt me,
kijkt me aan,
geeft me kusjes,
en dan druk je me stevig tegen je aan.
Je kwam gewoon niet omdat je niet kon komen,
Maar dat ga ik gewoon de volgende keer voorkomen.
Reacties op dit gedicht
| seabird: | Donderdag, december 07, 2006 20:15 |
| echt een mooi gedicht naad jammer egt rot dat ie niet kon komen hij zal vast wel een goede reden hebben.. XessX |
|
| Windwhisper: | Woensdag, december 06, 2006 20:44 |
| duidelijkheid vragen, want leven tussen vrees en hoop is niet uit te houden , ik wens je veel liefs...en misschien staat het antwoord al wel in je hart te lezen. Knuffie Cobie |
|
| plezierke: | Woensdag, december 06, 2006 20:34 |
| Voorkomen en op zeker spelen. Liefs, knuffel van mij.) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nadii | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2006 | ||
| Thema's: | ||