JE WILT DIT BEELD WEER SPIEGELEN
je wilt dit beeld weer spiegelen
alles heb je al gehoord
woorden zijn al zinnen
teksten moorden uit
een boek leert je beminnen
je ziet voor het eerst je ”ik”,
hij lacht vanuit de spiegel
je schrikt, herkent hem niet
het is een echte griezel
je praat en hij lacht terug
hij lijkt je goed te kennen
je draait je om en ziet zijn rug
ook hij kan jou al aardig jennen
hij heeft zijn angsten laten zien
de twijfels in zijn leven
je wilt weer spiegelen misschien
jezelf een tweede kans gaan geven?
wil melker
16/01/2002
Reacties op dit gedicht
| Voske: | Woensdag, januari 16, 2002 16:06 |
| Mooi gedaan Wil,maar wat die laatste zin betreft sluit ik me volledig aan bij Paul,het zou zo veel rustiger afsluiten. | |
| Albrecht Paul: | Woensdag, januari 16, 2002 10:42 |
| Jammer van het eerste couplet, waar de tegenstelling 'teksten moorden uit' en 'boek leert beminnen' mekaar voor de voeten lopen. Toch is een inleiding nodig: iemand heeft door een boek geleerd zichzelf opnieuw te 'zien'. Je allerlaatste regel is wat lang. Waarom niet dit: "jezelf weer kansen geven?" Heel fijngevoelig, dicht bij de zoekende aan de spiegel! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||