heel zacht in het laatste zonlicht naar benee
ik bloeide lente, groeide zomer, kleur in de herfst
toch ben ik zo zachtjes aan wel tevree
nu lig ik hier in de goot en wacht op vergaan
de winter zal me een kille dood laten sterven
en toch geef ik nog schoonheid weer
men kijkt gevoelig op mijn nerven
Hilly N: | Donderdag, december 07, 2006 10:11 |
Wat mooi Remie... Lieve groet van Hilly |
|
Jentje Joke: | Donderdag, december 07, 2006 10:08 |
mooi geschreven, graag gelezen liefs...:-) | |
Windwhisper: | Donderdag, december 07, 2006 10:05 |
wohhhhhhhhh met open mond gelezen wat is dit mooi. |
|
lommert: | Donderdag, december 07, 2006 10:01 |
prachtig gedicht...heel graag gelezen...en de kale takken zien weer uit;) xxliefs willem |
|
folco: | Donderdag, december 07, 2006 09:58 |
mooi geschreven, graag gelezen:) groetjes folco |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 07 december 2006 | ||
Thema's: |