Mama
Lieve mama waarom, waarom jij?
Mama, je bent er wel maar niet voor mij...
Ik zou je zo graag willen begrijpen
maar je gedachten zijn niet te grijpen.
Mama ik mis je, en toch niet
Mama ik voel zoveel verdriet
Mama ik weet niet wat ik mis,
Mama ik denk dat ik me vergis.
Lieve mama je bent zo depressief,
Lieve mama ik heb je zo lief.
Toch ben je gedeeltelijk onbereikbaar
als je met je ogen in de verte staar.
Ogen boordevol pijn altijd,
zo weinig geluk, zoveel strijd!
Oh ik zou je zo graag willen helpen,
Maar ik weet niet hoe...
Mama, je bent er wel maar niet voor mij...
Ik zou je zo graag willen begrijpen
maar je gedachten zijn niet te grijpen.
Mama ik mis je, en toch niet
Mama ik voel zoveel verdriet
Mama ik weet niet wat ik mis,
Mama ik denk dat ik me vergis.
Lieve mama je bent zo depressief,
Lieve mama ik heb je zo lief.
Toch ben je gedeeltelijk onbereikbaar
als je met je ogen in de verte staar.
Ogen boordevol pijn altijd,
zo weinig geluk, zoveel strijd!
Oh ik zou je zo graag willen helpen,
Maar ik weet niet hoe...
Reacties op dit gedicht
| Manjula: | Dinsdag, januari 09, 2007 18:17 |
| wow! ik ken dit alleen dan bij mezelf en mijn moeder zou ''" dit kunnen schrijven" zeg maar. Maar, jeetje... uhm... Ramon Ps: (ik luister nou naar Gordon - kon ik nog maar even bij je zijn'' Mooi maar verdrietig nr... :( Ramon |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Doortje Denker | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2006 | ||
| Thema's: | ||