Eenzaamheid en pijn
Maakt het leven voor mij nu somber en heel klein
Verdriet zet zich om in woede
Woede om in haat
Positief blijven, positief blijven
Ik heb er geen zin meer in
Voor positief blijven vind ik het gewoon te laat
Niemand maar ook niemand die er voor je is
Leven is pijnlijk en gemeen
Maar misschien moet ik het maar accepteren
We sterven uiteindelijk toch allemaal alleen . . .
 
 
 
 
Geschreven door
Manjula
Reacties op dit gedicht
Manjula vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Windwhisper: Donderdag, december 07, 2006 20:53
wat moet ik je nu nog zeggen lieve Ramon.
You never walk alone
kus Cobie

Over dit gedicht
Auteur:  Manjula Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Sheena
Gepubliceerd op:  07 december 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2025, alle rechten voorbehouden.