Vanacht ben ik gestorven
verdoofd
niet weten wat te zeggen
hopend
dat ik wakker zal worden
en deze nachtmerrie stopt
ik beeld me maar wat in
dat ben jij niet, niet echt
alsjeblieft geef me een mep
waarom ontwaak ik niet?
roerloos
lig je daar
onmenselijk stil
daarnet nog lachend
vervaagd ...
zo plots , waarom
nooit gedacht
dat ik voelen kon
zo verschrikkelijk
eenzaam en slecht
je was voor mij
alles en nog meer
nooit zal nog een morgen komen
geen vriendschap tussen ons
maar vergeten kan ik niet meer
vaarwel
vriendschap die ooit was
vanacht ben ik gestorven
niet weten wat te zeggen
hopend
dat ik wakker zal worden
en deze nachtmerrie stopt
ik beeld me maar wat in
dat ben jij niet, niet echt
alsjeblieft geef me een mep
waarom ontwaak ik niet?
roerloos
lig je daar
onmenselijk stil
daarnet nog lachend
vervaagd ...
zo plots , waarom
nooit gedacht
dat ik voelen kon
zo verschrikkelijk
eenzaam en slecht
je was voor mij
alles en nog meer
nooit zal nog een morgen komen
geen vriendschap tussen ons
maar vergeten kan ik niet meer
vaarwel
vriendschap die ooit was
vanacht ben ik gestorven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Lot_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2006 | ||
| Thema's: | ||