verdriet
verdriet
mijn hart is gebroken
en enkel alleen
omdat twee meiden me dwarszaten
liet iedereen me alleen
iedere keer weer
gebeurde dat
en nog steeds heb ik
een gebroken hart
nog steeds als ik langs fiets
is het dit of is het dat
ik durf niet eens meer naar ze te kijken
ik ben zo bang als een rat
ik word weer gelukkig
maar nog steeds heb ik verdriet
want wat ik voel is niet te omschrijven
en daarom ligt eenzaamheid in het verschiet
ik heb weer vrienden
ik heb weer lol
ook heb ik een vriend
maar mn verleden eist zn tol
mijn hart is gebroken
en enkel alleen
omdat twee meiden me dwarszaten
liet iedereen me alleen
iedere keer weer
gebeurde dat
en nog steeds heb ik
een gebroken hart
nog steeds als ik langs fiets
is het dit of is het dat
ik durf niet eens meer naar ze te kijken
ik ben zo bang als een rat
ik word weer gelukkig
maar nog steeds heb ik verdriet
want wat ik voel is niet te omschrijven
en daarom ligt eenzaamheid in het verschiet
ik heb weer vrienden
ik heb weer lol
ook heb ik een vriend
maar mn verleden eist zn tol
Reacties op dit gedicht
| Anoukje: | Donderdag, augustus 28, 2003 21:10 |
| Dag Louise, Wat een pijnlijk gedicht!!! Heb je het nu beter? Ik hoop het voor je. Laat je niet kwetsen! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: louise | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||