duisternis
Zo donker deze dagen
niks kunnen hebben verdragen
geen moed meer in het leven
kan mezelf echt niks meer geven
dagen zo in de duisternis
het ging gewoon weer erg mis
alleen maar in mijn bed
zonder muziek niks geen pret
wilde niks zien meer
sloot mezelf op weer
stranen bleven stromen
wilde niet uit bed komen
alleen de avonden dan
die tijden was dat ik eruit kwam
voor de rest alleen maar alleen
wilde niks of niemand om mijn heen
ik moet eruit zien te komen
want zo komen ze niet uit me dromen
maar ben zo ontzettend bang
en zit weer erg in een gevang
Reacties op dit gedicht
| jantje maan: | Maandag, december 11, 2006 20:26 |
| blijf in jezelf geloven eet en drink maar want zonder wordt je ziek en dat wil ik niet liefs marc |
|
| sadje: | Maandag, december 11, 2006 12:50 |
| erg mooi verwoord...maar geef echt waar niet op! je haalt het zeker wel veel liefs knuf |
|
| anneke van dijk: | Maandag, december 11, 2006 07:41 |
| goed voor jezelf blijven zorgen: regelmatig eten en drinken, ook al lig je op bed! liefs, namasté, anneke |
|
| mobar: | Maandag, december 11, 2006 00:26 |
| Sterkte. | |
| erje: | Maandag, december 11, 2006 00:21 |
| toch zal je weer uit dat dal klimmen en dat lukt je liefs erje |
|
| Niniki: | Maandag, december 11, 2006 00:17 |
| Soms...weet ik niet meer wat te zeggen........ Knuffie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2006 | ||
| Thema's: | ||