Zwarte maandag
als alles anders wordt in je leven
en je positief niet meer ziet
dan ben je al heel ver gezonken
opgeslokt door intens veel verdriet
als houden van zo ver weg is
troost en lieve woorden er niet zijn
geen arm om even te schuilen
je alleen bent met al je pijn
als leven dan lijden wordt
dan is het voor mij over
als leven alleen maar strijd is
dan is leven voor mij
voorbij
en je positief niet meer ziet
dan ben je al heel ver gezonken
opgeslokt door intens veel verdriet
als houden van zo ver weg is
troost en lieve woorden er niet zijn
geen arm om even te schuilen
je alleen bent met al je pijn
als leven dan lijden wordt
dan is het voor mij over
als leven alleen maar strijd is
dan is leven voor mij
voorbij
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, december 11, 2006 13:04 |
| diep droef dit te lezen! mag ik jou een warme knufliefs geven knufleifs--hiljaa-- |
|
| M@rcel: | Maandag, december 11, 2006 12:52 |
| stilmakend droevig geschreven.. Een warme omarming en dikke knuffel M@rcel |
|
| mums: | Maandag, december 11, 2006 10:17 |
| fijn je weer eens te lezen meid, maar jammer dat je nu zo in de dip zit. Het zijn ook extra moeilijke dagen nu. troostknuffeltje liefs mums |
|
| remie: | Maandag, december 11, 2006 10:02 |
| lieverd ik sla een arm om je heen en wil je graag troosten...waar is je vechtlust gebleven....liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2006 | ||
| Thema's: | ||