Praten
heb besloten om
alleen nog maar te schrijven
en om nooit meer te gaan praten
voel langzaam mijn kaken verstijven
zo stil hier en verlaten
ben altijd een enorme prater geweest
nu ben ik niet meer dan iemand
die gedichten schrijft en leest
en zijn leven leeft op de rand
noem het zelfmedelijden of aanstellen
maar hoe zou jij je voelen
als niemand je weet je vinden
en dat nooit iemand je eens wil bellen
snap je dan wat ik bedoel
alleen nog maar te schrijven
en om nooit meer te gaan praten
voel langzaam mijn kaken verstijven
zo stil hier en verlaten
ben altijd een enorme prater geweest
nu ben ik niet meer dan iemand
die gedichten schrijft en leest
en zijn leven leeft op de rand
noem het zelfmedelijden of aanstellen
maar hoe zou jij je voelen
als niemand je weet je vinden
en dat nooit iemand je eens wil bellen
snap je dan wat ik bedoel
Reacties op dit gedicht
| Reiger: | Maandag, december 11, 2006 14:25 |
| Zo droef.... Wel mooi verwoord.... |
|
| ILse Bruintjes: | Maandag, december 11, 2006 12:11 |
| ik snap wat je bedoelt schrijven dat lucht op ik schrijf ook liever dan ik praat mooi gedicht xxx |
|
| Windwhisper: | Maandag, december 11, 2006 11:14 |
| ja.........stiller wordende stiltes..... ik voel en deel ze met jou zonder woorden... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2006 | ||
| Thema's: | ||