Ritme van mijn hart.
Ik ben alleen vanaf het
moment dat jij afscheid
nam.
Nam ook afscheid van
jou en ga alleen voort.
Met niet meer dan de
ritme van mijn hart.
Mensen om me heen.
Maar ik hoor alleen de
ritme van mijn hart.
Niemands hand die ik
vast kan houden.
Het enige wat ik vast
houd is lucht.
Geen kus op mijn lippen.
Geen stem die tegen mij
fluistert en de stilte
doorbreekt.
Enkel het ritme van mijn
hart.
Mijn hart wil weer zingen
met het ritme die bij de
liefde hoort.
Maar tot nu toe, ga ik
nog steeds voort met de
ritme van mijn hart die bij
de eenzaamheid hoort.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, december 11, 2006 22:08 |
| stilmakend slikkend Rinus...jou kennend weet ik, hope jij het verdient om een lieve vrouw om je heen te hebben, want je bent echt een zo fijne man en heel erg bijzonder in je zijn. ik geef je maar een warme knuffel en hoop dat de liefde jou weer gaat overkomen. liefs en knuffel Cootje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2006 | ||
| Thema's: | ||