Bijna herinnering, beelden vervagen
Ik raak al bijna in de vergetelheid
Bijna herinnering, voorgoed verdwenen
Voor altijd verloren in de tijd
Verdrongen door verdriet en pijn
Afstoten van mensen is m’n enige bescherming
Bescherming tegen nog meer littekens op m’n ziel
Mijn omgeving buitensluiten is m’n enige verwering
Bijna herinnering, beelden vervagen
Ik raak al bijna in de vergetelheid
Bijna herinnering, voorgoed verdwenen
Voor altijd verloren in de tijd
Geen reddende hand meer om me aan vast te klampen
Langzaam afglijdend, steeds verder de diepte in
Een seconde lijkt een uur en een uur lijkt een dag
Eenmaal beneden kan ik weer beginnen bij het begin
Bijna herinnering, beelden vervagen
Ik raak al bijna in de vergetelheid
Bijna herinnering, voorgoed verdwenen
Voor altijd verloren in de tijd