Blijft me scherpen zou willen dat ik minder peinzen doemaar zou het nooit weg willen gevenmisschien aan mijn stilte binnenin, dat voor haar daar is te leven aan de diepten van de aarde schenkenin zeeën van vergetelheid willen werpenaan het hemeldak de sterren gevenmaar ze onderhoudt me, blijft me scherpen wat moet ik met minder peinzenik zou haar missen, ik voel een haardie werelden opent, begraaft, sluitze is een pijler, die ik liefhebmet een eigen lastig stemgeluid willem | -MoonFlower-: | Zondag, februari 28, 2010 19:42 |
| Mooi verwoord. Graag gelezen. Liefs, |
|
| mamsiemomo: | Woensdag, december 13, 2006 22:53 |
| Volgens mij noemt men dat LIEFDE Prachtig gedicht! Liefs, Mo |
|
| M@rcel: | Woensdag, december 13, 2006 12:36 |
| schitterend mooi poetisch geschreven Willem Liefs M@rcel |
|
| sunset: | Woensdag, december 13, 2006 11:49 |
| Mooi dit en heel graag gelezen willem. Liefs en fijne dag verder, sunset |
|
| hiljaa: | Woensdag, december 13, 2006 09:19 |
| prachtige poëzie knufliefs--hiljaa-- |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, december 13, 2006 08:39 |
| Ik lees vrouwelijk hierin ;) vooral denk door je laatste zin... liefs.... |
|
| Windwhisper: | Woensdag, december 13, 2006 08:30 |
| wauwwwww Willem, mooi... goede morgen, er staat hier weer een pracht |
|