Zoveel pijn
Ik kan je niet vergeven
Ik kan het niet vergeten
Hoe het was
Om bij jou te zijn
Nu pas
Ontdek ik wat voor een klootzak je bent

Je bent geen vent
Je kon alleen maar slaan
En zag mij niet staan
Als je kind
Dat is niet wat jij vind
Jij denkt dat ik je vrouw ben
Maar zou je die ook slaan als ze nog leefde?

Het komt zo uit mijn pen
Want zo is het hoe ik het beleefde
Je deed ook goede dingen
Maar dat maakt het niet goed
Wat je gedaan hebt en nog doet

Als onbreekbare ringen
Blijf je in die cirkel van woede leven
Het laat me beven
En maakt me bang

Wat iemand ook zegt
Ik kan het niet geloven
Omdat je ook niets kan beloven
Dat je jezelf niet op het spoor legt
Mezelf geruststellen kan ik niet
Het doet me verdriet
Ookal heb ik een hekel aan jou

Het geeft herinneringen
Die ik juist probeerde te vergeten
Dat kan ik je niet vergeven
Want achter dat deurtje van mij zit meer dan kou

Meer kracht
Dan jij met al je slagen bij elkaar
Jij hebt alleen maar macht
Maar ik veel meer wilskraccht

Dat bij iedere stap verder wegzakt
Omdat mijn zelfvertrouwen diep onder de grond zit
En ik geen kracht meer heb om het op te graven

Terwijl het
Ondanks dat jij zo ver weg bent
Me veel meer doet
Dan iemand weet
En dat is iets
Wat ik nooit meer vergeet