Knokken
Knokken
In tomeloze vaart
het ravijn in flikkeren
oef dat paadje was
wat minder breed
schrammen en blutsen
opdoen onderweg.
Wat doe ik hier
alweer
omhoog kijkend
naar de plek
waar ik zoeven was
de ervaring accepteren
testen van
nieuwe materialen?
Alles bij elkaar rapen
de rode draad
weer vinden
opgraven uit de warboel
langzaam word het licht
en in ochtendschemer
schuifel ik
kalm trillend
opnieuw op weg.
~~
Reacties op dit gedicht
| treurmenietje: | Vrijdag, januari 18, 2002 21:11 |
| Met vallen en opstaan kom je er wel, zal ik je helpen?? Liefs, Cora |
|
| Anouck ( Almost me): | Donderdag, januari 17, 2002 21:17 |
| Goed zo Frans, blijven knokken. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Frank EastWest | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||