de zuigvlek
Een rode plek
Heel erg misplaatst
Boven een tepel
zette ik het laatst.
Maar jij was begonnen
Want na een lek,
Zette jij er prompt
Één in mijn nek!
Wel verdorie
Dacht ik vanbinnen
Als je denkt
Zo snel te winnen,
Vecht ik toch mooi terug.
En ik kreeg je op jouw rug.
Ik mocht er een gewillig zetten
En ’t moest onzichtbaar
Moest ik op letten.
Na wat zuigen en wat huidgetrek
Ontstond er plots
De Zuigvlek.
Aan kunst zal het niet ontbreken,
Hij had de vorm van een uitroepteken.
Hij is mooi rood en goed geslaagd
Alles waar een zuigvlek om vraagt.
En toch, Rob, als het je lukt
Je mond nog eens stevig op mijn huid drukt
Ook zo’n mooie vlek te creëren
Op die dag zal ik van je leren.
Maar tot zo lang zijn de jouwe ‘nest’
En blijven mijn zuigvlekken
Het best.
Reacties op dit gedicht
| *_*Livana*_*: | Donderdag, januari 11, 2007 18:34 |
| :D heel origineel haha |
|
| **JustMe**: | Donderdag, december 14, 2006 21:50 |
| Haha:d Mooii :) Kusjes xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marre mie | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2006 | ||
| Thema's: | ||