doosje.
ik heb een klein doosje.
al mijn problemen stop ik erin.
zonder die problemen zie ik alles weer helder.
in plaats van dat ik opgesloten zit in een donkere kelder.
nu voel ik me weer goed.
en loop met een lachende snoet.
maar soms springt het doosje open.
en zit ik weer met problemen opgesloten.
dan probeer ik met alle kracht.
weer alles weg te stoppen.
en alles op één hoop op te kroppen.
het kost me vaak zweet en tranen.
maar als 't me dan lukt voel ik me pas weer ontspannen.
dan denk ik: wat is 't toch mooi, zo'n dag.
dat ik er weer wezen mag.
al mijn problemen stop ik erin.
zonder die problemen zie ik alles weer helder.
in plaats van dat ik opgesloten zit in een donkere kelder.
nu voel ik me weer goed.
en loop met een lachende snoet.
maar soms springt het doosje open.
en zit ik weer met problemen opgesloten.
dan probeer ik met alle kracht.
weer alles weg te stoppen.
en alles op één hoop op te kroppen.
het kost me vaak zweet en tranen.
maar als 't me dan lukt voel ik me pas weer ontspannen.
dan denk ik: wat is 't toch mooi, zo'n dag.
dat ik er weer wezen mag.
Reacties op dit gedicht
| Peerke_x: | Woensdag, december 13, 2006 17:58 |
| nooit je verdriet opkroppen, wordt het alleen maar erger van mooi verwoord en geschreven jij bent één van al die mensen op deze wereld die er zeker wezen mag kuzzie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: aSia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2006 | ||
| Thema's: | ||