droefenis valt over je lippen
die een lach beschermd
naar de blauwe hemel
jouw stilzwijgen zegt zoveel meer
dan de rimpels in het water
en het schaarse mos op de stenen
opgesloten in de tranenrivier
geschiedenis met zijn vele vragen
wat jouw vuisten zo heeft gebald,
wie jouw liefde heeft verkocht
op een markt van zelfhaat
en wie de chaos heeft binnengelaten
in een nooit geopende deur
gebukt onder de waarheidsdruk
zal jij nooit vergeten.