Vier elementen
De speelse wind
Die je meeneemt
Naar je eigen ‘ik’
En toch voelt het vreemd
Het stromende water
Die je voelt
Die je doet begrijpen
Wat je eigenlijk bedoelt
Het warme vuur
De verlangens uit je hart
En de treurige melodieën
Van een belemmerde muziekflard
De koude aarde
Die je doet geloven
Dat zelfs na je dood
Je vlam nooit zal doven
Die je meeneemt
Naar je eigen ‘ik’
En toch voelt het vreemd
Het stromende water
Die je voelt
Die je doet begrijpen
Wat je eigenlijk bedoelt
Het warme vuur
De verlangens uit je hart
En de treurige melodieën
Van een belemmerde muziekflard
De koude aarde
Die je doet geloven
Dat zelfs na je dood
Je vlam nooit zal doven
Reacties op dit gedicht
| LLuna: | Woensdag, december 20, 2006 18:10 |
| Aaah... illuminati (a) Succes met je ''Lucifer'' onderzoek =p Kus, mezelf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LLuna | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2006 | ||
| Thema's: | ||