Ultiem
Er is geen morgen
in de nacht die mij nu
bevangt als een ziekte
een zich ijlende koorts
die de tijd laat woeden.
Al wil ik niet sterven
in een verlaten uur
de dood geeft geen rust
zoekt overal een ingang
om zich te laten gelden.
Kan ik je nog bereiken
of slaap je al in de droom
die mij juist wakker houdt
en naar hoogten tilt die ik
niet meer zal kunnen verlaten?
Is dit dan het ultieme eind?
in de nacht die mij nu
bevangt als een ziekte
een zich ijlende koorts
die de tijd laat woeden.
Al wil ik niet sterven
in een verlaten uur
de dood geeft geen rust
zoekt overal een ingang
om zich te laten gelden.
Kan ik je nog bereiken
of slaap je al in de droom
die mij juist wakker houdt
en naar hoogten tilt die ik
niet meer zal kunnen verlaten?
Is dit dan het ultieme eind?
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Donderdag, december 14, 2006 16:34 |
| knap geschreven, hoe pijnlijk dit ook leest... ''er is geen morgen in de nacht'' mooie rakende openingszin waaruit een diepgevoeld mooi gedicht vloeit... liefs, kerima ellouise |
|
| sunset: | Donderdag, december 14, 2006 10:23 |
| Rakend dit. En door mij graag gelezen. Liefs, sunset |
|
| kleinmeisje: | Donderdag, december 14, 2006 00:35 |
| dit gedicht heeft diepgang,mooi geschreven.liefs | |
| Anton van Amerongen: | Donderdag, december 14, 2006 00:26 |
| @Mamsiemono, bedankt voor de sterkte en de knuffel. @lonely 1, bedankt voor je reactie, doet me goed. Liefs, Anton |
|
| lonely 1: | Donderdag, december 14, 2006 00:22 |
| stilmakend mooi! liefs, lonely 1 |
|
| mamsiemomo: | Donderdag, december 14, 2006 00:14 |
| Heftig.... Veel sterkte en een dikke knufff, Mo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2006 | ||
| Thema's: | ||