De film van later
Ik speel de film van later,
Zachtjes af hier in mijn hoofd,
Want nog niet zo lang geleden,
Had ik er niet in geloofd.
Maar zo stilletjes, voorzichtig,
Geloof ik in een leven,
Met een toekomst zonder angst,
Wil ik dat mezelf nu geven.
Leer ik van mezelf te houden,
Met al mijn nukkigheden,
Want het is langzaamaan genoeg,
En al veel te lang geleden.
Zachtjes af hier in mijn hoofd,
Want nog niet zo lang geleden,
Had ik er niet in geloofd.
Maar zo stilletjes, voorzichtig,
Geloof ik in een leven,
Met een toekomst zonder angst,
Wil ik dat mezelf nu geven.
Leer ik van mezelf te houden,
Met al mijn nukkigheden,
Want het is langzaamaan genoeg,
En al veel te lang geleden.
Reacties op dit gedicht
| BosKlobouter: | Vrijdag, november 14, 2008 13:04 |
| En wie zei dat je geen positieve gedichtjes schreef? Kus op je fontanelletje |
|
| sunset: | Donderdag, december 14, 2006 08:34 |
| Hoopvol vooruitblikkend mooi. Liefs en knuf, sunset |
|
| meizzie: | Donderdag, december 14, 2006 08:20 |
| sorry, voor dat vorige, foutje... heel mooi geschreven en verwoord! heel herkenbaar... liefs mariek |
|
| meizzie: | Donderdag, december 14, 2006 08:19 |
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2006 | ||
| Thema's: | ||