Onze plek
verward ren ik door het soppige weiland
met een zwart wit foto van jou in men hand
waarom is dit ons toch moeten over komen
alles weg
vervlogen zijn onze mooie dromen
alles wat ik nu nog heb is deze foto van jou
jongen met donkerbruine ogen waar ik zo van hou
nadat ik weer wat tot rust ben gekomen
ga ik zitten op het grote oude krakende hek
en beginnen mijn tranen weer te stromen
dit grote mooie weiland was echt onze plek
door de tranen vervaagt nu het vergezicht
houd je foto dicht tegen me aan
met een zwart wit foto van jou in men hand
waarom is dit ons toch moeten over komen
alles weg
vervlogen zijn onze mooie dromen
alles wat ik nu nog heb is deze foto van jou
jongen met donkerbruine ogen waar ik zo van hou
nadat ik weer wat tot rust ben gekomen
ga ik zitten op het grote oude krakende hek
en beginnen mijn tranen weer te stromen
dit grote mooie weiland was echt onze plek
door de tranen vervaagt nu het vergezicht
houd je foto dicht tegen me aan
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Donderdag, december 14, 2006 19:47 |
| zo droef, ik geef je een troostende knuffel, ik hoop dat het een beetje helpt, liefs, lonely 1 |
|
| Windwhisper: | Donderdag, december 14, 2006 19:06 |
| sweet memories in tranen... sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2006 | ||
| Thema's: | ||