hoop
Ik kijk maar ik kan niets zien
ik luister maar ik hoor niks
ik praat maar ben niet te verstaan
ik voel me als in een droom
machteloos en niet te sturen
bang de verkeerde kant op te gaan
verward als een kluwen wol
en hoe ik m'n best ook doe
ik raak steeds verder in de knoop
dan trekt toch iets mijn aandacht
een prachtige regenboog
voor 't eerst voel ik weer hoop
Reacties op dit gedicht
| Herman Coppens: | Donderdag, december 14, 2006 20:05 |
| Hoop doet leven, een vast gegeven, hopelijk vormt de regenboog een brug, komt je zelfvertrouwen via zijn kleuren terug. Ik wens je alvast sfeervolle dagen toe. Knuffelgroetjes, Herman. |
|
| lommert: | Donderdag, december 14, 2006 19:46 |
| hoop is een laatste strohalm...is die verloren, dan is de mooiste regenboog niet meer te zien;)..graag gelezen liefs willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2006 | ||
| Thema's: | ||