Verloren gevecht
Oude lieve man
die alles kan
kon toch de dood niet aan
en is gegaan
Onverwacht
naar een wereld vol pracht
Je was bijna terug
door het team van de mug
Maar de dood wou je niet loslaten
je kon niet meer praten
Niet meer horen
niet meer kijken
in een andere wereld geboren
tussen levende lijken
Daar naartoe zag ik je gaan
en liet je mij in een andere wereld staan
Vaarwel oude kennis
tot ziens in de mis
waar ik ween
want je blijft eeuwig onder die steen
Geboren in een wereld apart
maar voor eeuwig in mijn hart...
Vaarwel gerard
Reacties op dit gedicht
| viooltje: | Woensdag, december 20, 2006 13:21 |
| Zo met gevoel geschreven. De koude rillingen liepen door mijn lichaam toen ik het las. Met je gedicht weet je ook anderen te raken. Veel sterkte met dit verlies. En houdt, het enige wat overblijft - de goede herinneringen- aan deze kennis vast. | |
| sunset: | Zaterdag, december 16, 2006 17:10 |
| Integer afscheidsgedicht. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| tessa snellinx: | Zaterdag, december 16, 2006 13:02 |
| Mooi geschreven, komt recht uit je hart, dit moest wel een hele speciale persoon voor je zien. sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: tjoke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2006 | ||
| Thema's: | ||