Vingers kraken
Onder kromming
Van een boze hand
Waarin het einde der einde
Glimmend is aanbeland

En het schrijft zich een weg
Door mijn roze vacht
Het schrijft
Opnieuw
En opnieuw
Die ene nacht

Die ene nacht

Het schrijft
En het snijdt
En opnieuw
elke keer weer

die ene keer
die andere

en het baant zich een weg
langs mijn hand
in de blauwe paden
op mijn arm

het schrijft
en het snijdt

mijn schuld
spijt
waarheid