licht
stralend licht
met uitgestoken armen
probeer ik het
te vangen
om het nooit
meer los te laten
als een onvervuld
verlangen
verwarmt m'n ziel
met duizend graden
laad m'n moter op
met ongekende kracht
intense vreugd
helder en klaar
bovennatuurlijke
wonderlijke pracht
Reacties op dit gedicht
| Herman Coppens: | Zondag, december 17, 2006 03:13 |
| Wat een krachtgevend gedicht, schitterend!!! Knuffelgroetjes, Herman. |
|
| Oxygénéé: | Zondag, december 17, 2006 01:08 |
| echt mooi gedicht dit!!! liefs Oxy |
|
| Jusst.: | Zaterdag, december 16, 2006 21:24 |
| prachtig.. | |
| Reiger: | Zaterdag, december 16, 2006 20:59 |
| Wonderlijk mooi geschreven.... | |
| erje: | Zaterdag, december 16, 2006 20:46 |
| erg mooi maar duizend graden is wel erg heet hoor, mag het ook 900 zijn liefs erje |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, december 16, 2006 20:19 |
| Heerlijk dit en graag gelezen zie je badend in dat licht. liefs Cobie |
|
| appelboom: | Zaterdag, december 16, 2006 20:09 |
| Wauw.. in één adem stilgelezen Liefs, appelboom |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2006 | ||
| Thema's: | ||