Iedere dag, ieder moment.
Spook jij door mijn hoofd.
Ieder uur, iedere minuut.
Ik ben vergeten waar ik altijd heb in gelooft.
In mezelf.
Ik zei altijd : “Laat je nooit kraken.”
“Laat je nooit raken… door de dingen die men zegt.”
“Huil nooit voor een jongen, dat is hij niet waard.”
Maar nu ben ik die weg ingeslaagd.
Ik voel me gekwets, al deed jij dat niet...
Ik wil het liefst van al huilen.
Maar wat helpt dat nou pruilen?
Je zal me niet liever zien...
Je zal niet van me houden...
Een mooie toekomst voor jou en mij...
dat is gewoon niet voorbehouden.