horizon
Overgebleven ogen,
verdwaalde voetstappen
en de angst is de oneindige schaduw
in de avond
die niet wil veranderen in zijn vertrouwde
gedaante
als de laatste God vraagt waarom
hij geen sterren meer bereikt
en de mensen wanhopen omdat ze begrijpen
wat ze niet meer kunnen vergeten
in de dromen
die hen volgen
naar de horizon
die alleen
maar dichtbij
komt.
verdwaalde voetstappen
en de angst is de oneindige schaduw
in de avond
die niet wil veranderen in zijn vertrouwde
gedaante
als de laatste God vraagt waarom
hij geen sterren meer bereikt
en de mensen wanhopen omdat ze begrijpen
wat ze niet meer kunnen vergeten
in de dromen
die hen volgen
naar de horizon
die alleen
maar dichtbij
komt.
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||