Ik ben zo bang, bang voor de nacht
Ik weet wat er dan op me wacht.
Ik kan het niet meer tegenhouden ook al wil ik het niet.
Ik ben degene die al die vreselijke dingen ziet.
Overdag houd ik het tegen ik krijg er hoofdpijn van.
Ik weet dat ik er niet lang meer tegen kan.
Zo graag zou ik even geen kleuren en schimmen willen zien.
Ooit zal dat toch wel gebeuren misschien.
Waarom ik vraag ik me af? Waarom komen ze naar mij
Ze komen ook steeds zo dichtbij
Ik weet hoe mensen echt zijn en ik kan het met niemand delen.
Ben bang dat het niemand wat kan schelen...
Misschien vinden ze me raar of vaag.
Maar het enige dat ik wel is dat het weggaat dat wil ik zo graag.
Maar het zit er niet in ik heb er geen uit-knop voor.
Elke dag 24 uur gaat het maar door.
Ik wil er van af maar ik weet niet hoe.
Ik weet niet wat ik er tegen doe.
Ik wil geholpen worden maar ik weet dat dat niet kan.
Ze zijn zo eng ik ben er zo bang van.
Geesten!