mammie
de verschrikkingen uit het verleden,
het doet pijn.
ik kan er niet mee leven,
neen,ik wil niet meer.
stop ga weg,
je doet me zeer.
bloed overal,pijn,
angstig,schuldig,vies beschaamd.
ik wil hier niet meer zijn,
mammie,dood mij,
sla mij niet meer,laat die mannen ophouden.
mammia,laat me vrij.
het is hier donker en koud,
laat me hieruit.
is er dan niemand die van mij houd?
eten,mammie krijg ik wat eten?
mijn maagje doet pijn.
hoelang heb ik al niet meer gegeten?
help mij verlos mij,
laat me vrij.
het doet pijn.
ik kan er niet mee leven,
neen,ik wil niet meer.
stop ga weg,
je doet me zeer.
bloed overal,pijn,
angstig,schuldig,vies beschaamd.
ik wil hier niet meer zijn,
mammie,dood mij,
sla mij niet meer,laat die mannen ophouden.
mammia,laat me vrij.
het is hier donker en koud,
laat me hieruit.
is er dan niemand die van mij houd?
eten,mammie krijg ik wat eten?
mijn maagje doet pijn.
hoelang heb ik al niet meer gegeten?
help mij verlos mij,
laat me vrij.
Reacties op dit gedicht
| chiara32: | Zaterdag, januari 19, 2002 12:44 |
| jeetje, ben er even stil van. Prachtig gedicht. wauw,ben sprakeloos en verdrietig dat dit gebeurt. |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, januari 18, 2002 22:59 |
| "dood mij, laat mij hieruit", zo ging het, zo gaan wij jouw beleving binnen. |
|
| Frummeltje: | Vrijdag, januari 18, 2002 15:06 |
| Goed zo.. Heel erg goed, schreeuw maar, gooi het er maar uit, je wordt gehoord, gelezen zelfs... Je komt er wel... Ik denk aan je... Hou vol Liefs Frummeltje |
|
| Zeeroosje: | Vrijdag, januari 18, 2002 11:55 |
| Lieve Linda, kijk niet naar het verleden, kijk naar jou kindjes en geef al je liefde, alles wat jij gemist heb, kan jij ze nu geven, je moeder heeft nooit, maar dan ook nooit die liefde van jou of van je kinderen kunnen voelen, weet dat ze haar zelf daar mee gestraft heeft, want zeg nu zelf wat is er mooier dan een liefde van een kind of een kleinkind te mogen voelen. misschien help je dat een beetje, als je daar aan denkt. Lieve meid, je bent zoveel meer waard, maar je weet ik geloof er echt in | |
| pramodah: | Vrijdag, januari 18, 2002 11:04 |
| Laat ze nu niet verder je leven verknoeien Linda,want dan heeft ze uiteindelijk nog gewonnen.Ban ze uit je gedachten en richt je op de toekomst er zijn mensen die om je geven................... liefs pramodah |
|
| erika: | Vrijdag, januari 18, 2002 08:48 |
| Dit is gewoon niet te bevatten, ik heb er geen woorden voor. Maar net als wat Sheena zeht...je bent vrij. En ondanks wat jij allemaal hebt meegemaakt ben jij een warm en liefdevol persoon. Liefs erika |
|
| christina: | Vrijdag, januari 18, 2002 05:20 |
| Lieverd toch Jou pijn is met geen pen te beschrijven Leed dat jou is aangedaan niet te begrijpen Maar wat Sheena zegt je bent vrij En ondanks alles ben je schat er is iets wat ze niet kapot heeft gekregen De liefde die in je zit En die je met anderen mag delen Er zijn mensen die om je geven Je willen steunen door dik en dun lieverd Op wie je mag leunen Liefs knuffie Christa |
|
| waterval: | Vrijdag, januari 18, 2002 02:37 |
| indrukwekkend geschreven....terwijl er eigenlijk geen woorden voor zijn... | |
| Sheena: | Vrijdag, januari 18, 2002 01:28 |
| Je bent vrij .. mooi lief, warm mens ... dat ben je ... alle liefs, Sheena |
|
| arie: | Vrijdag, januari 18, 2002 01:08 |
| Lieve Linda, wat jij hebt moeten lijden, en dat nog steeds doet gun je niemand. Wat ik je wel gun is de warmte die je zo hard nodig hebt... liefs, arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||