ik weet t echt niet meer
ik wil je zo graag maar t doet me zo zeer
als je de woorden zegt die ik niet wil horen
dan voel ik me zo klein zo verloren
ben mezelf niet meer dan
weet niet meer wat ik wil en kan
iedereen en alles zegt t is goed wat je doet
ik weet zelf ook niet meer wat ik moet
mijn gevoel en hart willen t niet
mensen zeggen t word tijd dat je t inziet
t doet je alleen maar pijn
maar ik wil gewoon bij je zijn
ik mis je dag en nacht
ik weet niet eens wat ik dan had gedacht
maar er is er maar een van jou
zo mooi
zo lief
zo slim
zo uniek
zo anders dan dat ik gewend ben een uitweg van de realiteit
maar nu is dat verdwenen nu ben ik die grip kwijt
waar moet ik dan nu naar toe rennen
als ik weer een pijn leer kennen
wat is nu mijn licht in een donkere tijd
wat zal mij helpen? t is nu alleen de waarheid
kan me niet meer verschuilen
ik wil niet huilen
probeer wel door te zetten
niet weg te kijken als mensen op me letten
als t serieus word blijven staan
en dan gewoon de confrontatie aangaan