jou leven...
Een gedachte aan jou leven,
Is dat het niet zo is als dat je wou,
Ik had ook gewild dat je was gebleven,
Je was zo trouw,
Je bood bescherming en je accepteerde me in de groep,
In moeilijke tijden stond je aan mijn zij,
Ik deed op jou vaak een beroep,
En dan was je er gauw bij,
Maar die tijd is verdwenen,
En het geeft nog een hoop verdriet,
Ik neem nu vaak de benen,
Want accepteren kan ik het niet,
En als ik denk aan die avond,
Voel ik de pijn weer in mijn hart schieten,
Ik kan het niet uitstaan dat ik je te laat vond,
En het moment dat we je achter lieten,
Ik ben blij dat ik je bij heb kunnen staan,
Op een heel moeilijk moment,
Toen jij van deze wereld bent gegaan,
En nu alleen het eeuwige kent….
Is dat het niet zo is als dat je wou,
Ik had ook gewild dat je was gebleven,
Je was zo trouw,
Je bood bescherming en je accepteerde me in de groep,
In moeilijke tijden stond je aan mijn zij,
Ik deed op jou vaak een beroep,
En dan was je er gauw bij,
Maar die tijd is verdwenen,
En het geeft nog een hoop verdriet,
Ik neem nu vaak de benen,
Want accepteren kan ik het niet,
En als ik denk aan die avond,
Voel ik de pijn weer in mijn hart schieten,
Ik kan het niet uitstaan dat ik je te laat vond,
En het moment dat we je achter lieten,
Ik ben blij dat ik je bij heb kunnen staan,
Op een heel moeilijk moment,
Toen jij van deze wereld bent gegaan,
En nu alleen het eeuwige kent….
Over dit gedicht
| Auteur: Danielle7 | 
|
|
| Gecontroleerd door: The Slayer | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||