Wat fijn
Wat is het toch fijn
Fijn om oma te zijn
Het geeft een heel apart gevoel van binnen
Als jij komt gaat mijn hartje zingen
Jij geeft kleur aan de donkerste dag
En tovert op mijn gezicht een lach
Als je huilt dan smelt mijn hart
Dan moet ik je in mijn armen nemen
Zacht wieg ik je dan of geef je eten
Nog zo hulpbehoevend en klein
Zo klein en nog zo jong
Maar niet meer weg te denken uit mijn leven
Ik wil je vertroetelen en verwennen
En je alle aandacht schenken
Hoef maar aan je te denken en ik geniet
Dat kleine mensje waar ik zo veel omgeef
Jou glimlach kreetjes en geschater
Doen me beseffen dat ik leef
En vullen mijn leven met zonnestralen
Mijn klein klompje goud
En mijn stalende ster op aarde
Waar ik ziels veel van hou
Christa
Reacties op dit gedicht
| Dani: | Donderdag, januari 24, 2002 11:51 |
| Mooi! Dat zoiets kleins je zoveel kan geven, he!? Liefs & knuffie, Dani |
|
| chiara32: | Zaterdag, januari 19, 2002 12:39 |
| Ik heb dit gevoel bij mijn broertje.Mooi gevoel toch, niet? | |
| diddo: | Vrijdag, januari 18, 2002 11:04 |
| Goedzo mam..... put daar kracht uit, uit die kleine dondersteen;) lalalala je eigenwijsje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||