Jongetje - Oorlog

Een jongetje..

eenzaam en verlaten..

kijkt zijn straat in..

alles is kapot..

overal tranen..

overal woede.. overal ellende en pijn.. Het jongetje snapt het niet.. waarom doen ze dit.. wat hebben we toch verkeerd gedaan.. de vragen waarom zijn er overal.. Het jongetje zoekt.. in de eenzame straat.. met overal kapotte huizen.. overal kapotte spullen.. elke dag wel iemand.. die doodgeschoten is.. Het jongetje kijkt naar de lucht.. en vraagt om de zon.. vraagt om het geluk.. Het jongetje zoekt.. naar de warme hand van zijn moeder.. wetend achter in zijn hoofd.. dat zijn moeder weg is.. hij weet niet waarheen.. of waar ze nu is.. Hij weet alleen het vage beeld.. van zijn moeder.. die wordt weg gedragen.. hij hoorde zijn moeder schreeuwen.. schreeuwen dat hij weg moest rennen.. Over het wangetje van het jongetje.. loopt een traan.. een echte traan.. vol verdriet, gevuld met pijn.. Het jongetje sluit zijn oogjes.. en bid.. bid voor geluk en vrolijkheid.. hopend dat de pijn verdwijnt.. hopend op veiligheid.. in de wereld..

- 17 december 2006, geschreven omdat we het op school over.. warchild hadden, en ik beelden had gezien.. -

Geschreven door

Animola_*

Reacties op dit gedicht

Animola_* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

misschen:	Zaterdag, maart 17, 2007 20:01
ik was zo stil toen ik het gelezen had egt heel mooi geschreven

LeNa_44:	Maandag, december 18, 2006 15:35
vreselijk..voor zoiets heb ik gewoon geen woorden.. zjg xx

irmani:	Zondag, december 17, 2006 20:53
Gewoon gruwelijk. Ik kreeg ''kiekevel'' van dit gedicht. Dat zoiets in de wereld bestaat, terwijl wij toekijken.

Over dit gedicht

Auteur: Animola_*
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 17 december 2006
Thema's: [Angst] [JIJ] [Verdriet]