einde wandeling
Een eindje wandelen
samen met je hond
dat was iets wat ik vroeger
toch wel heerlijk vond.
Lekker even een luchtje scheppen
ook jijzelf werd uitgelaten
soms kwam je iemand tegen
waarmee je even stond te praten.
Natuurlijk zaten er ook nadelen aan
als het weer wat tegen zat
dan werd niet alleen de hond
maar ook jij kletsnat.
Nu ik Rakker niet meer heb
loop ik niet zo vaak meer rond
want je gaat toch niet wandelen
met een halsband, zonder hond.
Reacties op dit gedicht
| Dani: | Donderdag, januari 24, 2002 11:48 |
| Wat weer een mooi gedichtje! Liefs, Dani |
|
| Ton Rijkers: | Vrijdag, januari 18, 2002 20:23 |
| Hallo Doortje, Wat zou je zeggen van een nieuwe hond? Daar kun je weer jaren plezier van hebben. Groetjes, Ton Rijkers |
|
| pramodah: | Vrijdag, januari 18, 2002 11:25 |
| ik mis mijn honden ook wel,nu zit ik dagen voor de pc en word zo stijf als een hark ;)..... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||