Smeerkaa(r)s
Kaarsen zijn vette kazen
met een lont als levenslijn
ze branden net zo lekker
als ze op de tong smelten.
Soms zit er knoflook in
dan gaat het knetteren.
Ook zien we zwarte peper
die de pit doet niesen.
Beide worden verslonden
als hete bliksems
op de kleine schaal
met toast en stokbrood.
Nog een droge wijn
erbij om te blussen
en de gesmeerde avond
vreet de nacht stuk.
met een lont als levenslijn
ze branden net zo lekker
als ze op de tong smelten.
Soms zit er knoflook in
dan gaat het knetteren.
Ook zien we zwarte peper
die de pit doet niesen.
Beide worden verslonden
als hete bliksems
op de kleine schaal
met toast en stokbrood.
Nog een droge wijn
erbij om te blussen
en de gesmeerde avond
vreet de nacht stuk.
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Maandag, december 18, 2006 15:12 |
| Geweldig beschreven de overgang van kaas naar kaars en andersom. Beëindigd met een glaasje wijn... Genoten van je gedicht... Liefs :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2006 | ||
| Thema's: | ||