Schaduwmeisje
Schaduwmeisje
Alles was haar afgenomen
Ze had bijna niks meer aan
Behalve haar gescheurde kleren
Die had ze nog aan
Haar ogen waren vol met duister
Voor haar was alles zwart
Haar woorden waren slechts gefluister
Haar hand drukte ze op haar hart
Haar tranen leken zilver
Ze gleden sierlijk op haar wang
Want voor het niet meer bestaan
Was zij het meeste bang
Geen familie of vrienden
Geen eigen wil of wet
Geen hoop om geluk te vinden
Schaken zonder enige zet
Een pion van de macht
Een meisje
Werdt plots
De schaduw van de nacht
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Woensdag, januari 03, 2007 12:50 |
| Hallo freakje, Ik ben hier terug om van je mooie gedichten te genieten. En ik wens je een prachtig 2007 Liefs. Rovago |
|
| rovago: | Zaterdag, december 23, 2006 09:31 |
| Prachtig hoor. Mijn beste wensen. Den bompa |
|
| sadje: | Maandag, december 18, 2006 20:36 |
| prachtig verwoord! veel liefs |
|
| Windwhisper: | Maandag, december 18, 2006 15:42 |
| een schaduw van de nacht kan ook opgaan in het licht en de warmte hoor. Wel heel mooi ev vol emoties neer gezet. knuffel Cobie |
|
| tears in heaven: | Maandag, december 18, 2006 15:37 |
| *stilte* Zo mooi, maar droevig neergezet. Ik leef met heel mijn hart met je mee. liefs, tears in heaven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fantasy |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2006 | ||
| Thema's: | ||