ouder worden
ouder worden
een verwarde blik in je ogen
je weet niet waar je ben
je weet niet wat je er doe
je herkent het niet
verbaast kijk je me aan
je kent me niet
zou niet weten wie ik ben
of wat ik bij je doe
verdrietig zit je daar
in het hoekje van de kamer
omdat je niet meer weet
wie je ben, wie ik ben
ik mis je
je was vol leven
altijd actief
niks was je te veel
ouder worden
het hoord bij het leven
maar het is zo moeilijk
jou daar zo te zien
want je zit daar
iedere dag maar weer
in het hoekje van de kamer
onbereikbaar
...
maar ook al ken je mij niet meer
ik zal altijd van je blijven houden
...
Reacties op dit gedicht
| girlssss: | Dinsdag, maart 20, 2007 11:31 |
| hey diek, bedankt voor je lieve reactie... En trouwens nog gefeliciteerd he met je verjaardag(K)(K)(K).. hoop je snel weer xtje te zien liefs bientje | |
| meisjuhh: | Donderdag, januari 25, 2007 19:09 |
| :( moeilijk, onbegrijpbaar, en pijnlijk! :( misschien komen er momenten dat ze je nog wel herkent, geniet daarvan, en geef ze al de liefde die je kunt geven! Zet hem op! liefs meisjuhh.. x |
|
| Beautiful*Broken: | Maandag, december 18, 2006 15:38 |
| men oma was ook dementerend, maar een knuffel, een kus ze voelen zich beter erdoor sterkte x knuffel liefs BB |
|
| Windwhisper: | Maandag, december 18, 2006 15:14 |
| zo droevig als iemand dementeerd en je niet meer herkent, ook voor Uzelf heel triest maar ook toch weer zo fijn ,dat Uw liefde niet overgaat, een warme troostknuffel Cobie |
|
