wervelende zielen
wervelende zielen om me heen
allen een pijnlijk feit
liefde, geld en moord
dat is wat ze enkel zijn
wervelend om me heen
eten ze mijn ziel
ik toon hun het licht
maar niemand die ervoor zwicht
allen gebonden aan deze wereld
wervelend om me heen
zielen zonder rust
pijnlijk om ze te zien
alles wat ze ooit wouden
is het enige dat ze hier nu houdt
allen doen pijn aan mijn ogen
want dit is niet wat er van hun hoorde te overkomen
allen een pijnlijk feit
liefde, geld en moord
dat is wat ze enkel zijn
wervelend om me heen
eten ze mijn ziel
ik toon hun het licht
maar niemand die ervoor zwicht
allen gebonden aan deze wereld
wervelend om me heen
zielen zonder rust
pijnlijk om ze te zien
alles wat ze ooit wouden
is het enige dat ze hier nu houdt
allen doen pijn aan mijn ogen
want dit is niet wat er van hun hoorde te overkomen
Reacties op dit gedicht
| Paulina: | Vrijdag, februari 23, 2007 05:35 |
| Helaas soms hun eigen keuze, soms ook niet. Zij moeten nu verder, uit vrij beweging of niet. Gelukkig bestaan er mensen die dit kunnen doen, dolenden naar het licht brengen ;) |
|
| sneeuwbaviaan: | Maandag, februari 05, 2007 14:00 |
| hoi michelle | |
| Ludy: | Maandag, december 18, 2006 19:34 |
| Bekijk ze niet meer, want aan een glimp heb je genoeg om ze te laten voor wat ze zijn en ergens anders je oog op te laten vallen. Je kunt dan in elk geval je eigen leven een goede wending geven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: mixxi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2006 | ||
| Thema's: | ||