Dancing without stars
Hij schildert zonder verf
een hemel die zwart is
van sterren ontheemd als
dode pixels op het scherm
van veel verloren tijd.
Aan hem is alles spierwit
bergen zout die zich
massief metselen tot muur
waartegen slakkenstelsels
zich te pletter slijmen.
Ja, sterren zijn korrels
die parels en koralen
kleuren in de oceaan.
Wie op het droge blijft
zal er nooit mee dansen.
een hemel die zwart is
van sterren ontheemd als
dode pixels op het scherm
van veel verloren tijd.
Aan hem is alles spierwit
bergen zout die zich
massief metselen tot muur
waartegen slakkenstelsels
zich te pletter slijmen.
Ja, sterren zijn korrels
die parels en koralen
kleuren in de oceaan.
Wie op het droge blijft
zal er nooit mee dansen.
Reacties op dit gedicht
| kleinmeisje: | Dinsdag, december 19, 2006 01:35 |
| ik vindt het een heel mooi gedicht,slakkenslijm,vies kleverig spul.ik ga wel te water hoor,wil er wel mee dansen.liefs | |
| Anton van Amerongen: | Dinsdag, december 19, 2006 01:00 |
| Hoi lonely, bedankt voor je reactie! Liefs, Anton |
|
| lonely 1: | Dinsdag, december 19, 2006 00:00 |
| apart, maar mooi! liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2006 | ||
| Thema's: | ||